ساختار یا بخش معمولی aتابلو برق فشار ضعیفاز سه بخش مجزا و مستقل تشکیل شده است: محفظه قطع کننده مدار، محفظه شینه و محفظه کابل.
هر محفظه قطع کننده مدار معمولاً تا 2 قطع کننده مدار هوا را به صورت عمودی در خود جای می دهد. هر قطع کننده مدار به طور جداگانه از سایر کلیدهای مدار جدا می شود. پشت محفظه قطع کننده مدار، محفظه باسبار قرار دارد که توسط یک مانع پارتیشن از محفظه قطع کننده مدار جدا می شود.
محفظه های شینه مجاور با عایق بندی پارتیشن های بین محفظه ها از یکدیگر جدا می شوند. در نهایت، محفظه کابل در پشت بخش تابلو قرار دارد و می تواند به صورت اختیاری توسط یک مانع تهویه یا غیر تهویه از محفظه شینه جدا شود.
محفظه کابل دارای یک درب لولایی یا پوشش قابل جابجایی برای پایان دادن به اتصالات کابل های خط و بار است. این چیدمان محفظه معمولی ترین است و می توان آن را تابلو برق قابل دسترسی عقب نامید زیرا دسترسی به پشت تابلو ضروری است.
یکی از تغییرات آرایش تابلو، تابلو برق سیمی جلو است، که در آن محفظه کابل در مجاورت محفظه قطع کننده مدار قرار دارد و درب محفظه کابل در جلوی تجهیزات قرار دارد. این چیدمان عمق طراحی را کاهش می‌دهد، نیاز به دسترسی به عقب را از بین می‌برد و به تابلو اجازه می‌دهد تا مانند تابلو برق مقابل دیوار قرار گیرد.
پارتیشن بندی تابلوهای ولتاژ پایین برای بهبود ایمنی، قابلیت اطمینان و قابلیت نگهداری تابلو در نظر گرفته شده است، به عنوان مثال، با جلوگیری از تماس تصادفی با هادی های خاص مانند شینه اصلی یا قطع کننده های مدار در واحدهای مجاور در هنگام تعمیر و نگهداری. پارتیشن بندی همچنین می تواند برخی از آسیب های ناشی از خطاهای قوس الکتریکی را محدود کند و خطر انتشار عیب را به سایر قسمت های تابلو کاهش دهد.
تابلو برق فشار ضعیفحفاظت در برابر اتصال کوتاه و اضافه بار را از طریق قطع کننده های مدار با واحدهای یکپارچه سفر فراهم می کند. این کلیدهای ولتاژ پایین در دو نوع ثابت و قابل برداشت موجود می باشند. ثابت به این معنی است که قطع کننده مدار غیرقابل حرکت است و فقط می توان از پانل کلید مدار کار کرد. قابل برداشت به این معنی است که کلید مدار را می توان به راحتی بدون باز کردن تابلو برق به موقعیت های تست و قطع کرد و برای تعمیر و نگهداری به طور کامل از تابلو جدا کرد.
